kinain ng lupa ang balat at laman,
ay walang nalabi kundi ako lamang
Kung baga sa bahay na buong natuklap
ang itip at dingding, ako ang balangkas
lasug-lasog na lang ang yantok at lapat,
wala na ni litid, ni laman, ni ugat
Bungo't buto akong sa pagkakabao'y
huling binabawi ng mga panahon
kaya't sa libingan kung ako'y mabunton
para lang salansang ng bato at kahoy.
Nasaan ang aking datihang may-ari't
sa tahanang hukay di na umuwi?
Kung bumalik kaya ako pa'y mapili
sa buntunang ito't makilala uli?
Oh, palalong tao! halika, dumalaw
sa anyo ko ngayon,at magnilay, nilay
sa lahat ng naging yabang mo sa buhay
ay walang -wala kundi ako lamang!
Sources: Panitikang Filipino, Binagong Edisyon by Jose A. Arrogante, Nunilon G. Ayuyao at Vilma M. Lacanlale sa pahina 161
what year this poem wrote?
ReplyDelete