A(caps)ng alamat na ito ay kinagigiliwang marinig tulad din ng alamat ni Mariang Makiling. Ito ay nangyari nang unang panahon nang di pa kamalay-malay dumaong sa ating dalampasigan ang mga Kastila. Nanatili ang alamat na ito na nagpalipat-lipat sa labi ng matatanda at wari'y di pa naitatala ng ating masisigasig na manunulat. Ito ay nangyari sa bayan ng Cuenca sa paa ng bundok ng Makulot na kalapit ng Lawa ng Taal sa lalawigang Batangas.
Ang mga naninirahan sa munting bayan ng Cuenca ay maligaya, matahimik at matatakutin sa Diyos. Ang Cuenca ay tirahan ng mabait naprinsesang Makulot. Siya ay mahiwaga. Ang kanyang kinalulugdang alaga ay Torong Ginto. Ang Torong Ginto, katulad din ng pangka-raniwang baka, ay malimit makitang nanginginain ng damo sa kaparangan. Ang Torong ito ay siyang tulay ng pag-iibigan at pagmamagandang-loob ng mga mamamayan at ng prinsesa. Ang prinsesa ay napakabait at mapagkawanggawa sa mga taong dukha. Dahil sa Torong Ginto nabibigyan ng salapi ng prinsesa ang mga mahihirap na nangangailangan ng tulong upang ipagtawid-gutom. Sila ay dapat may mabuting budhi't malinis na asal. Nguni't kung ang mga tao'y mahilig sa pagkakasala wala silang hihintaying gantimpala sa prinsesa.
